เรื่องหลอน คืนก่อนวันพระ

เรื่องหลอน คืนก่อนวันพระ

เรื่องหลอน คืนก่อนวันพระ ไม่เชื่อ..อย่าหลบหลู่ เรื่องหลอน เรื่องนี้มาจากคุณณัฏฐ์คะ เธอเล่าว่า.. ย้อนไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอายุประมาณ 19 ปี เพื่อนเห็นว่าเราชอบทำบุญทำทาน เลยชวนไปปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ เราก็ตกลงไปเพราะว่างพอดี วัดนั้นเป็นวัดชื่อดังมากสำหรับสายปฏิบัติธรรม เพราะเงียบสงบเนื่องจากตัววัดตั้งอยู่กลางเขา มีหมู่บ้านเล็กๆ ของชาวเขาอยู่ใกล้ๆ พอให้พระบิณฑบาตรได้อยู่ 2-3 หมู่บ้าน คอร์สปฏิบัติธรรมที่เราเข้าร่วม เป็นคอร์สระยะสั้นเวลา 7 วัน ปิดวาจา ถือศีล 8 กินมังสวิรัติ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ และห้ามอ่านหนังสืออื่น นอกเหนือจาก หนังสือหลักปฏิบัติที่ทางวัดแจกให้เพียงเล่มเดียว ซึ่งหนามาก ซึ่งนอกจาก เรากับเพื่อนอีกคนที่มาด้วยแล้ว คนอื่นๆก็เป็นผู้ใหญ่หมด บางคนบินมาจากต่างประเทศ เพื่อมาปฏิบัติธรรมที่นี่โดยเฉพาะ ด้วยความที่เราเป็นวัยรุ่น ทำให้การปฏิบัติธรรมแบบนี้ เป็นอุปสรรคต่อจิตใจ และร่างกายมาก นั่งสมาธิ และเดินจงกรมเฉลี่ยวันละ 17 ชั่วโมง ที่เหลือคือเวลากินข้าว 2 มื้อ กับเวลาอาบน้ำ และนอน ซึ่งมันเหนื่อยมาก ผ่านไป […]

ประสบการณ์ขนหัวลุก

ประสบการณ์ขนหัวลุก

ประสบการณ์ขนหัวลุก    วันนี้พี่พราย ขออนุญาติมาแชร์ประสบการณ์ขนหัวลุก ที่เกิดขึ้นจริงๆ  (ไม่ใช้ตัวแสดงแทน) ซึ่งเรื่องที่พี่พราย จะนำมาเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกันในวันนี้นั้น เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นโดยตรงกับตัวพี่พรายเอง เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยที่พี่พรายกำลังศึกษาอยู่ ณ มหาวิทยาลัย ชื่อดังแห่งหนึ่ง (ย่านรังสิต) วันนั้นเป็นวันที่ ทาง มหาลัย ได้ทำการจัดค่ายอาสา พานักศึกษาออกต่างจังหวัดเพื่อไปช่วยโรงเรียนที่ขาดแคลนอุปกรณ์การเรียน ปรับปรุง ซ่อมแซมห้องน้ำและบริจาคของใช้จำเป็นต่างๆแก่ทางโรงเรียน ซึ่งจุดมุ่งหมายของการไปออกค่ายในวันนั้นคือ โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านชนบท อยู่โซนนอกเมืองของจังหวัดชื่อดังแห่งหนึ่ง ในแถบภาคอีสาน เดินทางโดย รถบัส 1 คัน คันล่ะ 50 คน ซึ่งโรงแรมที่ทาง มหาลัย ได้จัดเตรียมเอาไว้ให้แก่นักศึกษานั้น คือโรงแรมใหญ่ที่สุด ในย่านนั้น บรรยากาศที่พักภายนอกนั้นดูเงียบๆ แม้จะตกแต่งตัวอาคารและบริเวณโดยรอบอย่างสวยงาม แต่น่าแปลกใจว่าทำไม ถึงไม่มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการ (ทราบภายหลังว่าโรงแรมแห่งนี้เคยปิดกิจการลงไปแล้ว1-2ปี และพึ่งจะมีนายทุนมารับช่วง ปรับปรุงและเปิดให้ใช้บริการอีครั้งในปีที่พี่พรายไปออกค่ายพอดี) และอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้น่าแปลกใจไปยิ่งกว่านั้นก็คือ ทั้งโรงแรม มีพนักงานอยู่เพียงแค่ 4-5 คนเท่านั้น ซึ่งห้องที่เราจองไว้คือ 20ห้อง เมื่อได้กุญแจจากอาจารย์ที่ปรึกษาแล้ว ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันเข้าที่พักของตัวเอง คืนนั้นบรรยากาศภายในห้อง ค่อนข้างเงียบสงบ […]